Autorzy serwisu CVeasy.pl zbadali rynek pracy niezależnej w Polsce. Okazało się, że aż 19% pracujących…
Czytaj dalej →Czego potrzebuje skóra wiosną i latem? Zdecydowanie nawilżenia i regeneracji, ale także bardzo skutecznej ochrony…
Czytaj dalej →Na rynku pracy funkcjonują dziś 4 pokolenia pracowników. Istniejące między nimi różnice międzypokoleniowe stanowią wyzwanie…
Czytaj dalej →Powszechnie wiadomo, że sport poprawia ogólną kondycję fizyczną, może pomóc w utracie wagi i osiągnięciu…
Czytaj dalej →Kręcone włosy wymagają szczególnej uwagi i pielęgnacji, aby utrzymać odpowiednie nawilżenie, świetną kondycję oraz naturalne…
Czytaj dalej →Mleko owsiane w ostatnich latach zyskało na popularności, stając się kolejną atrakcyjną alternatywą dla osób…
Czytaj dalej →Konieczność efektywnego zarządzania czasem, zasobami i kosztami staje się współcześnie kluczowym wyzwaniem dla przedsiębiorstw w…
Czytaj dalej →„Forbes” po raz kolejny opublikował listę 100 najbogatszych Polaków. W pierwszej dziesiątce znalazło się kilku…
Czytaj dalej →Kandydatów na stanowiska menedżerskie do polskich spółek właścicielskich przyciąga przede wszystkim system bonusowy. Jest to…
Czytaj dalej →Majówka to czas, kiedy możemy oderwać się od codziennych obowiązków i zatopić w przyjemnościach. Długie spacery,…
Czytaj dalej →Pamiętacie? Warszawska Jesień – międzynarodowy festiwal muzyki współczesnej, który już ponad pół wieku jest corocznym wydarzeniem wysokiej rangi. W związku z tym, że cechuje mnie ciekawość i staram się obserwować świat, od dawna interesuję się i tym kulturalnym zjawiskiem…
Nie ma jednej, najważniejszej kobiety mojego życia. Mógłbym oczywiście odpowiedzieć po freudowsku, że matka, ale proszę, nie bądźmy banalni. Każda z kobiet w moim życiu zajmowała jakieś miejsce, nie buduję więc pionowej hierarchii, bo sporo było ważnych kobiet. Kobiety odgrywają w moim życiu niebagatelną rolę. Kobiety są tak ważne, że gdybym był kobietą, byłbym lesbijką.
Napisałam książkę. Znaczy, pierwszą książkę napisałam już ze dwa lata temu, zatytułowałam ją „Burzliwe życie tancerki” i zrelacjonowałam w niej po łebkach mój długi i skomplikowany życiorys. Rozeszła się, jak ciepłe bułeczki. Na promocjach i spotkaniach z licznymi, a kochanymi zwolennikami mojej twórczości w Warszawie, Paryżu, Lozannie, Nowym Yorku i Wiedniu – moi mili odbiorcy wyrywali ją sobie, jakby była prawdziwym dziełem literackim.
Drażni mnie i denerwuje, strasznie, ślepy, bezmyślny snobizm na przedmioty, na zachowania i na postawy, który nie tylko, że niczego dobrego nie stwarza, to jeszcze szkodzi nie tylko snobowi, ogłupiając go do reszty, ale i całej otaczającej tego snoba społeczności.
Marzenia a rzeczywistość? A cóż to za podchwytliwy tytuł? Co autor chciał przezeń powiedzieć, co zasugerować, co niby jest lepsze, ważniejsze, bardziej warte zachodu? Jasne, samo słowo „marzenia” kojarzy nam się z czymś niesłychanie wzniosłym, obiecującym i cudownym. Jakieś bezkresy morza wyobraźni, tony fantazji i góry wspaniałości, jakieś przekraczanie mentalne granic wszelakich możliwości, po prostu bomba i samo szczęście! A rzeczywistość?
Długo zastanawiałam się, o czym napisać ten tekst – pierwszy dla Imperium Kobiet, do redakcji którego dołączyłam w grudniu zeszłego roku. To duże wyzwanie i tym większa odpowiedzialność, że mam świadomość jak wymagające są czytelniczki tego wyjątkowego Magazynu.
Kiedy przed lustrem staje kobieta, widzi tylko błędy, które popełniła, nieżyczliwa nam natura. Taka jest prawda, a przynajmniej na to wygląda z naszego punktu widzenia. Biust za mały, ale czasem i za duży, biodra jak u meksykańskiej wieloródki, nogi niby ładne, ale te kolana! Podbródek wisi, podobnie jak pośladki, włosy rzadkie, usta jak u jędzy. Tak myśli nawet śliczna trzydziestolatka.
Choć lato już dawno za nami, ja wciąż chętnie do niego wracam. Odkąd pamiętam okres wakacyjny był dla mnie czasem szczególnym. Aktywnym i spędzanym głównie poza domem, a później i poza krajem.
To były lata siedemdziesiąte. „Jej powrót” – film telewizyjny, ale zrobiony z wielką starannością i oddający atmosferę lat międzywojennych. Reżyserował go Witold Orzechowski. Ja grałam główną bohaterkę Emme. Moim filmowym mężem był Jerzy Zelnik. Na atmosferę filmu składały się jednak przede wszystkim cudowne zdjęcia Kazimierza Konrada. Zaś staranność w oświetleniu przypominała przedwojenne filmy amerykańskie.
Był rok 1965. Do Warszawy przyjechał wielki indyjski producent pan Tiwari. Miałam się z nim spotkać, bo nasz konsul w Bombaju Andrzej Wójcik pokazał mu film z moim udziałem „Dziś w nocy umrze miasto”. Nie wiem, jak w roli Magdy, którą grałam w tym filmie, odnalazł pan Tiwari gwiazdę do swojej nowej produkcji „Aleksander i Chanakaya”. Chciał jednak, abym zagrała postać Pięknej Heleny.
„Forbes” po raz kolejny opublikował listę 100 najbogatszych Polaków. W pierwszej dziesiątce znalazło się kilku przedsiębiorców działających w firmach rodzinnych. Specjaliści z platformy edukacyjnej Preply przeanalizowali, co stoi za sukcesem najsilniejszych rodzinnych…
Please enter an Access Token on the Instagram Feed plugin Settings page.
Zapisz się do naszego newslettera i otrzymuj co tydzień wiadomości o wydarzeniach i promocjach.
