Dynastia Clinta Eastwooda – Magazyn Kobiet Spełnionych.

Odtwórca ról twardych rewolwerowców z Dzikiego Zachodu i nieugiętych policjantów w ciągu dwóch ostatnich dekad zdobył spore uznanie jako reżyser wybitnych dramatów („Bez przebaczenia”, „Co się wydarzyło w Madison County”, „Rzeka tajemnic”, „Za wszelką cenę”). Popularny aktor od zawsze starał się chronić swoją prywatność i dlatego też osiedlił się w nadmorskiej miejscowości Carmel, z dala od blichtru Hollywood i wścibskich reporterów.

W końcu, jak przystało na prawdziwą gwiazdę, jego życie nie było wolne od skandali obyczajowych. Dwukrotnie żonaty, ma siedmioro dzieci z pięcioma różnymi kobietami. Rozwód z pierwszą żoną kosztował go 25 milionów dolarów, a przyczyną rozstania był romans z występującą w jego filmach Sondrą Locke, z którą Eastwood spędził w sumie 14 lat. Chcąc wynagrodzić swoim dzieciom rozstanie zapraszał je na plany filmowe i rozwijał ich zainteresowanie kinem. Skrycie marzył o własnej dynastii, jaką mogli pochwalić się Fondowie (Henry, Peter, Jane, Bridget), czy Hustonowie (Walter, John, Anjelica).

Był natomiast sceptyczny – lub zazdrosny – co do pojawiania się na ekranie swoich partnerek. Mieszanie interesów z przyjemnością nie zawsze dobrze się kończy. Wyjątkiem była Sondra Locke, która zagrała w sześciu filmach Eastwooda, ale podobno jej rosnące ambicje reżyserskie stały się przeszkodą w związku. Pikanterii sprawie dodawał fakt, że Locke przez cały czas pozostawała w związku małżeńskim z Gordonem Andersonem, z którym nadal się widywała. Z tego powodu para nie mogła wziąć ślubu, ale nie przeszkadzało to Eastwoodowi, który zaprzyjaźnił się z Andersonem. Kupił nawet dom w Crescent Heights dla niego i jego kochanka, gdyż… mąż Locke był gejem.

Kiedy Eastwood postanowił odejść, ich rozstanie – pomimo braku formalnego związku – wstrząsnęło Hollywood nie mniej niż rozwód Spielberga, który stracił 100 milionów dolarów. Nie wiadomo, ile kosztowało rozstanie jednego z najbogatszych ówcześnie aktorów, ale na jaw zaczęły wychodzić nieznane wcześniej fakty z jego życia, takie jak ten, że namówił swą partnerkę do sterylizacji, gdyż nie chciał mieć dzieci. Było to o tyle dziwne, że w tym czasie inna jego kochanka urodziła mu córkę i syna, o których świat dowiedział się zaledwie dziesięć lat temu. Nie wiadomo, czy poza wspomnianą siódemką Eastwood ma jeszcze jakieś nieujawnione potomstwo. Niedawno zażądał od kalifornijskiego sądu ochrony przed człowiekiem, który podawał się za jego nieślubnego syna i grasował wokół domu, stwarzając poważne zagrożenie. Policja odkryła, że podejrzany miał już na koncie kilka wykroczeń, takich jak próby morderstw, włamania i posiadanie narkotyków.

Aby lepiej zorientować się w pogmatwanych relacjach Clinta Eastwooda warto prześledzić ich historie od początku.

Pierwszą żoną Clinta Eastwooda była modelka Maggie Johnson, z którą ożenił się w wieku 23 lat, kiedy był jeszcze początkującym aktorem. Jednak to nie z nią miał pierwsze dziecko, a z koleżanką z planu filmowego Roxanne Tunis. Kimber urodziła się w czasie, gdy Eastwood przebywał w Hiszpanii na planie swojego pierwszego ważnego filmu. Matka dziecka taktownie wycofała się z życia publicznego i zobowiązała Kimber do milczenia, by nie zaszkodzić Eastwoodowi w karierze. On zaś w sekrecie podtrzymywał kontakt ze swoją drugą rodziną. Na 16. urodziny Kimber kupił jej sportowe auto, a kiedy córka nieco podrosła pracowała u niego na planie filmu „Lina”.

Dobre relacje zostały jednak nadszarpnięte, gdy podczas rozstania z Sondrą Locke prasa pomogła Kimber zaistnieć medialnie w zamian za prywatne wyznania. Maggie Johnson podobno była świadoma temperamentu męża, dając mu ciche przyzwolenie na skoki w bok. Przynajmniej on tak twierdził w jednym z wywiadów dla „Playboya”. Początkowo para nie planowała mieć dzieci jednak 15 lat po ich ślubie – być może z powodu plotek o Kimber – na świat przyszedł Kyle. Eastwood rzadko bywał w domu, gdyż kręcił film za filmem, ale Kyle często gościł na planach filmowych. Pierwszy raz na ekranie pojawił się w filmie „Breezy” z 1973 roku, a już w westernie „Wyjęty spod prawa Josey Wales” zagrał w jednej scenie syna tytułowego bohatera. Później jako czternastolatek miał już u boku ojca główną rolę w dramacie „Honkytonk man”. Gry aktorskiej uczyła go ówczesna partnerka Eastwooda Sondra Locke. Przez jakiś czas mówiło się o tym, że Kyle miał zagrać główną rolę w reżyserowanym przez ojca filmie dla młodzieży „Karate Kid”. Konflikty na szczycie pokrzyżowały jednak te plany. Kyle zaczął studia w szkole filmowej, ale przejawiał coraz większe zainteresowanie muzyką. Wraz z kolegami stworzył garażowy zespół rockowy i porzucił drogę filmowca.

Eastwood -który sam jest zapalonym muzykiem – również i tu okazał się pomocny. Dzięki jego popularności Kyle miał okazję poznać wielu uznanych muzyków, a jedna z jego pierwszych piosenek znalazła się w filmie „Żółtodziób”. Później – kiedy z rocka przerzucił się na jazz – jego kwartet pojawił się w melodramacie „Co się wydarzyło w Madison County”. W 1998 roku Kyle wydał swą debiutancką płytę i od tamtej pory skomponował ścieżkę dźwiękową do ośmiu filmów ojca i jednego w reżyserii swojej siostry.

Alison Eastwood przyszła na świat w 1972 roku i była przez prasę nazywana najpiękniejszym dziełem Clinta Eastwooda. Podobnie jak Kyle, często przebywała na planach filmowych, szczególnie gdy kręcono sceny z końmi lub orangutanem. Swą pierwszą ważną rolę zagrała w 1984 roku w dramacie policyjnym „Lina”, którego ze względu na erotyczną tematykę nie mogła nawet obejrzeć. Kiedy podrosła, okres buntu dał znać o sobie. Została aresztowana za jazdę pod wpływem alkoholu i odebrano jej prawo jazdy. Media pisały o jej romansie z Chadem – synem Steve’a McQueena – gwiazdą „Karate kid”. 13 lat po filmowym debiucie Alison zagrała mały epizod u boku Eastwooda we „Władzy absolutnej”. Drugim – obok kryminalnego – ważnym wątkiem filmu był motyw ojca, który po latach nieobecności z powodu pracy próbuje naprawić swój kontakt z córką. Właściwie można tu mówić o podwójnym pojednaniu z córkami, gdyż inny epizod zagrała w tym filmie Kimber Tunis. W jego kolejnej produkcji pt. „Północ w ogrodzie dobra i zła” Alison zagrała już główną rolę kobiecą u boku Johna Cusacka, Jude’a Lawa i Kevina Spacey’a. Dając popis swym licznym talentom zaśpiewała też do filmu piosenkę „Come Rain or Come Shine”.

Jej kariera nabierała rozpędu. Wkrótce zajęła się też modelingiem pozując dla magazynów Vogue i Playboy. Uruchomiła również własną linię ubrań Eastwood Ranch. Próbując swych sił po drugiej stronie kamery wyreżyserowała obraz „Rails & Tails”, w którym zagrali znani z „Rzeki tajemnic” Kevin Bacon i Marcia Gay Harden. Muzykę oczywiście zapewnił jej brat. Alison trafiła później do telewizji: występowała w programie przyrodniczym „Animal Intervention” oraz w serialu „Chainsaw gang” jako jedna z przyjaciółek rzeźbiarza, którego zagrał jej przyszły mąż.

W połowie lat osiemdziesiątych Clint Eastwood znajdował się u szczytu sławy. Jako reżyser i aktor kręcił dwa filmy rocznie zajmując czołowe miejsca box-offisu. I choć na świecie był gwiazdą, to jego życie nie było usłane różami. Z powodu konfliktu z lokalnymi władzami zaczął się ubiegać o stanowisko burmistrza Carmelu – miasta gdzie mieszkał od trzydziestu lat. I choć nie zamierzał zrezygnować z kręcenia filmów, ostatecznie został wybrany większością głosów. Do jego zasług – oprócz przeprowadzenia kilku reform – należy też zwiększenie ruchu turystycznego w miasteczku z powodu swojej roli.

Kłopotów w życiu prywatnym jednak nie ubywało. Kilka lat po rozwodzie z pierwszą żoną, jego związek z Sondrą Locke zaczął się rozsypywać. Spędzali razem coraz mniej czasu, a Clint szukał pocieszenia w ramionach Jacelyn Reeves, stewardessy z Carmelu. Ich romans utrzymywano w ścisłej tajemnicy z uwagi na zajmowane przez niego stanowisko. W czasie dwuletniej kadencji z tego związku urodzili się Scott (1986) i Kathryn (1988), choć metryka głosiła: ojciec nieznany. Eastwood słynął z hojności dla swych bliskich – każdej partnerce fundował dom (kupowany potajemnie przez jego księgowych). Rodzina Jacelyn wyprowadziła się na Hawaje, ale kontaktu nie zerwano.

Dzieciaki, o czym wiedzieli tylko zaufani ludzie z ekipy, zaczęły odwiedzać go na planach filmowych. Prywatny odrzutowiec i helikopter znacząco ułatwiały kontakty. Scott – przypominający z wyglądu młodego ojca – swe doświadczenie zdobywał grając epizody w kolejnych filmach ojca (począwszy od „Flag naszych ojców”). Później zmienił nazwisko z Reeves na Eastwood – twierdził, że musiał sobie udowodnić czy na to zasługuje. Jak dotąd jego filmografia obejmuje kilkanaście mniej znanych tytułów. Zauważono jednak jego duże podobieństwo do Clinta Eastwooda z lat młodości, co w połączeniu z takim nazwiskiem może dobrze procentować na przyszłość. Natomiast jedynym jak dotąd publicznym występem jego siostry Kathryn była rola Miss Złotych Globów (którą co roku jest córka celebryty), gdzie wręczała ojcu nagrodę za film „Za wszelką cenę”.

Eastwood zwykł żartować, że ponieważ jego dzieci nie dały mu wnuków, musiał się o nie sam postarać. Pod koniec lat osiemdziesiątych na planie „Różowego Cadillaca” nawiązał romans z aktorką Frances Fisher, która pojawiła się później w jego wielkim przeboju „Bez przebaczenia”. Kiedy urodziła mu córkę, Eastwood w wieku sześćdziesięciu trzech lat nie wahał się pokazywać publicznie przy zmianie pieluch. Podobnie jak jej przyrodnie rodzeństwo, również i mała Francesca zyskała w dzieciństwie parę minut sławy. W wieku pięciu lat pojawiła się jako córka głównego bohatera w „Prawdziwej zbrodni” – thrillerze opowiadającym o dziennikarzu, który chce uratować niewinnego człowieka przed karą śmierci, ale kompletnie nie dba o swoją rodzinę. Tematyka niektórych filmów Eastwooda nie była tak daleka od jego prywatnych rozterek.

Być może – podobnie jak inni reżyserzy – zamiast chodzić do terapeutów, przelewał swe podświadome lęki na ekran. „Prawdziwą zbrodnię” można by właściwie nazwać małym filmem rodzinnym, gdyż w roli pani prokurator pojawiła się matka Franceski – Frances Fisher. Główną rolę grał oczywiście Eastwood, a w epizodzie dziennikarki wystąpiła jego obecna żona Dina Ruiz. Młodszą od siebie o 35 lat dziennikarkę poznał podczas promocji „Bez przebaczenia”. Eastwood skomponował dla swej partnerki utwór „Doe’s eyes”, który pojawił się w filmie „Co się wydarzyło w Madison County”. W następnym roku para wzięła ślub w Las Vegas i wkrótce urodziła im się córka – dostała na imię Morgan.

Dina, jak twierdził Eastwood, była pierwszą kobietą w jego życiu, przy której czuł się spokojny. Poza tym nie przejawiała filmowych ambicji i świetnie się dogadywała z jego poprzednimi partnerkami i dziećmi, scalając tę mocno rozproszoną rodzinę. Morgan – najmłodsze dziecko w dynastii – została zgodnie z tradycją uwieczniona w jednym z filmów ojca, jakim był obsypany Oskarami „Za wszelką cenę”. Później pojawiła się też w dokumencie poświęconym Johnny’emu Mercerowi, gdzie zaśpiewała piosenkę „Moon River” do akompaniamentu swojego brata Kyle’a.

Dina Eastwood po „Prawdziwej profesji” zagrała jeszcze raz reporterkę w małym epizodzie w „Krwawej profesji”, ale obowiązki rodzinne pochłonęły ją na tyle, że zrezygnowała z pracy w telewizji. Po pięciu latach wystąpiła jeszcze ze swoim przybranym synem Scottem w niezależnym filmie „The Forger”, który kręcono w rodzinnym mieście Eastwoodów. Kryzys wieku średniego sprawił, że szukając nowej pasji znalazła ją w muzyce. Podczas zdjęć w RPA do filmu o Nelsonie Mandeli pt. „Niezwyciężony”, Dina odkryła Overtone, młodzieżową grupę wokalną. Jako ich nowa menedżerka namówiła męża, by wykorzystał ich utwory w swym filmie, a co więcej, sprowadziła ich do Carmelu.

Chcąc w ciekawy sposób zareklamować Overtone na amerykańskim rynku, dała namówić się na udział w kręconym w jej domu reality-show. Poprzednio pomysł ten sprawdził się m.in. w przypadku Kardashianów oraz Van Damme’ów. Eastwood zgodził się, by Francesca i Morgan również wzięły udział w produkcji, ale sam nie życzył sobie, by ktoś grzebał w jego życiu prywatnym. Wspomagał karierę Franceski, która zdążyła już zagrać w filmie swojego chłopaka oraz w obrazie „Final Girl”. Podobnie jak jej siostra Kathryn, również i ona pełniła rolę Miss Złotych Globów podczas ceremonii wręczania nagród. Dziesięcioodcinkowa seria „Mrs Eastwood & Company” była emitowana przez stację „E!” w maju zeszłego roku i podobno przyczyniła się do separacji w tytułowej rodzinie.

Eastwooda coraz rzadziej widywano w towarzystwie żony, która jeszcze w zeszłym roku napisała do lokalnej gazety cover story, gloryfikujący jego osiągnięcia. Kiedy w marcu tego roku Alison, młodsza od Diny tylko o siedem lat, brała ślub, na twarzy Eastwooda nie było widać szczęścia. Dziennikarze zauważyli brak obrączki na jego palcu, a para zajęła odległy stolik i prawie nie rozmawiała. W kwietniu poinformowano, że pani Eastwood zarejestrowała się w klinice rehabilitacyjnej w Arizonie z powodu depresji i stanów lękowych. I choć pobyt ma potrwać kilka miesięcy, Eastwood potwierdził, że walczy o przetrwanie związku.

Mimo licznych prób znalezienia swego następcy, jak dotąd nadal najjaśniej świeci gwiazda założyciela rodu. Pięć lat temu za sprawą „Gran Torino” – pomimo wszechobecnego kultu młodości – stał się jednym z 20-tki najlepiej zarabiających aktorów na świecie. Według ostatniego rankingu Reader’s Digest, Amerykanie ufają mu bardziej niż własnemu prezydentowi. Jego ostatnie polityczne wystąpienia potwierdzają, że nadal umie wzbudzać kontrowersje broniąc swojego zdania. W końcu – jak sam często powtarza – co mu mogą zrobić, gdy ma już tyle lat?

Michał Talarek, autor książki „Clint Eastwood. Życie po obu stronach kamery”