Czym malarz dzieli się ze światem? Dla każdego twórcy odpowiedź jest nieco inna. Dominika Kędzierska traktuje sztukę jako narzędzie do wywierania pozytywnego wpływu na odbiorcę. Oprócz walorów estetycznych, dopracowane do perfekcji obrazy artystki pełnią rolę amuletu – zaklinają kojącą zmysły naturę. Z Dominiką Kędzierską rozmawiamy o kobiecości, inspiracjach i wyciszającej funkcji sztuki.
Róża Jachyra: Twoje obrazy przedstawiają zarówno kobiece piękno, jak i cykliczność natury. Skąd pomysł na takie połączenie?
Dominika Kędzierska: Człowiek jest integralną częścią natury i tak samo jak ona – zmienia się i przeistacza. Współistniejąc z przyrodą podlegamy jej cyklom. Dostosowujemy się do środowiska. Przemijające pory roku wpływają na nas nie tylko fizycznie, zmiany odczuwamy także w sferze emocjonalnej. Zimą doświadczamy większego przygnębienia. Natomiast wiosna charakteryzuje się ożywieniem i odrodzeniem. Każda z pór jest piękna w swojej odmienności, ma unikalny charakter i barwę.
W ostatnim cyklu “Reflection” malujesz odbicia kobiecych twarzy w tafli wody, czy ma to dla Ciebie znaczenie symboliczne?
Malując cykl ,,Reflection’’ celowo połączyłam wizerunek kobiety z wodą. To właśnie w wodzie możemy zobaczyć nas samych – jest jak lustro, ukazuje nam nasze odbicia. Na obrazach możemy odczytać ją jako lustro naszych wewnętrznych stanów i emocji, które podobnie jak woda bywają zmienne. Czasami wzburzone i gwałtowne, kiedy indziej ciche i spokojne. Woda jest dla mnie symbolem życiodajnej siły, potęgi i bezmiaru, elementem otaczającej nas natury, a więc pierwiastkiem, z którym współistniejemy na co dzień. Zapewnia nam życie – bez niej nie możemy istnieć.
Powiedziałaś, że tworzenie jest dla Ciebie sposobem na ukazanie wrażliwości, czy mogłabyś powiedzieć o tym coś więcej?
Artyści tworząc ukazują swoje myśli, emocje, stany wewnętrzne i idee. Dla mnie malarstwo jest tożsame z językiem wrażliwości, która na co dzień bywa trudna w ekspresji. Przedstawienia na płótnach są wynikiem moich przemyśleń, dostrzegania pewnych rzeczy, a także wyczulenia na piękno. Malarstwo umożliwia mi zapisywanie stanów wewnętrznych. Myślę, że każdy z nas posiada wrażliwość, ale nie każdy potrafi ją wyrazić. Dzięki temu, że posiadam narzędzia umożliwiające mi ekspresję twórczą, chciałabym dzielić się nią z innymi.
Co Cię inspiruje?
Pewnie zabrzmi to banalnie, ale inspiruje mnie otoczenie, świat i ludzie. Lubię obserwować. Przyroda w swoich pięknie, różnorodności i zmienności napędza mnie do pracy. Czasami wystarczy spojrzeć na zachód słońca, aby przekonać się jak kreatywna potrafi być natura. Każdy z zmierzch jest inny i wyjątkowy.
Dlaczego przedstawianie kobiet jest dla Ciebie tak ważne?
Myślę, że odpowiedź jest prosta – sama nią jestem. Jest to element mojej tożsamości. “Filtr’’, przez który patrzę na świat. Łatwiej jest mi malować coś, co jest ze mną naturalnie powiązane. Uważam, że dzięki temu moje malarstwo jest bardziej ’’prawdziwe’’.
Jakie emocje chciałabyś wywrzeć na odbiorcy wchodzącym w kontakt z Twoją sztuką?
Chciałabym, aby obcowanie z moją sztuką sprawiało przyjemność. Zależy mi na tym, żeby moja twórczość wpływała na odbiorcę wyciszająco, uspokajająco i kojąco. Mam nadzieję, że w otoczeniu moich obrazów poczuje się jak w otoczeniu natury, która łagodzi napięcia i przynosi ulgę.
Malując wodę czy fragmenty przyrody potrafisz uchwycić fotograficzne wręcz detale. Skąd pragnienie, by ukazywać naturę w tak perfekcyjny sposób?
Natura sama w sobie jest perfekcyjna. Każdy jej detal zasługuje na to, żeby go pokazać. Nie chciałabym przesiewać tego piękna przez swój filtr. Czasami uświadamiam sobie, że nie jestem w stanie potraktować nawet najmniej istotnego fragmentu obrazu w niedopracowany sposób. Każdą część traktuje tak samo dokładnie.
Czy eksploracja różnych obszarów natury poprzez sztukę, wpływa na Twoją relację z nią?
Kontakt z naturą od zawsze był dla mnie ważny. Dzięki temu, że odgrywa kluczowa rolę w moich pracach, cenię ją jeszcze bardziej. Czerpię z przyrody dużo inspiracji, pomysłów. Szanuję jej różnorodność, sposoby w jakie akcentuje swoją obecność – chociaż czasami są dla nas niezrozumiałe i przerażające.
Co napędza Cię do codziennej pracy?
Wiara, że to co robię ma sens. Poprzez twórczość chciałabym dać światu coś wartościowego. Podzielić się pięknem, którego doświadczam. Czasami napędza mnie też wizja zbliżającej się wystawy.
Jaka filozofia jest Ci bliska?
Dzielić się pięknem i wrażliwością z innymi ludźmi.