Pytałam się Michała Merczyńskiego, dyrektora Narodowego Instytutu Audiowizualnego, który koordynuje kulturalne wydarzenia polskiej prezydencji, czy nasz kraj może być postrzegany jako centrum kulturalne Europy. Jego odpowiedź była jednoznaczna: tak, kultura jest czymś, na co stawiamy.

Taras bambusowej chatki, tropikalny deszczyk sobie plumka, tak powoli, jakby od niechcenia. Popijam filipiński rum o smaku mango (nie powiem, dobry), wokół bujna roślinność i lepkie powietrze. Tak lepkie, że aż skóra błyszczy od potu. Gapiąc się na palmę, zastanawiam się nad tym wszystkim. „To wszystko” – często tak mówimy. Wkurza mnie to wszystko, chciałbym zmienić to wszystko. No właśnie, chyba też bym chciała. Nie, bez chyba, na pewno bym chciała.

Być kobietą, być kobietą… Felieton Karoliny Nowakowskiej “… marzę ciągle będąc dzieckiem” . Któż z nas nie pamięta tej wyjątkowej kompozycji Włodzimierza Korcza, którą przepięknie wyśpiewała Alicja Majewska? Temat kobiecości jest motywem…

Nie będzie to powiastka dla mam o tym „Jak zmusić Małego Rycerza, żeby oderwał się od komputera”. Ani o tym, jak by tu wcisnąć talerzyk owsianki Naszemu Niejadkowi. Opowiem o chłopcu, który nie pomyślał, że dobrze jest nie chcieć.

Ach, jacy oni są wspaniali, ci nasi Wspaniali Mężczyźni! Silni, wielcy, odważni… Odważni? No, jak tam który. Ale w zasadzie mężczyźni są przecież bardzo męscy, przynajmniej w naszej damskiej wyobraźni. W każdym razie tacy chyba być powinni – w odróżnieniu od nas, słabych, głupiutkich i bardzo kobiecych kobietek.