Jak zadbać o swój wizerunek w pracy?

Anna Urbańska radzi

Idąc za ciosem i kontynuując temat zasad panujących w biznesowym świecie, dziś słów kilka na temat ubioru i wizerunku w tej materii. Są to moje własne doświadczenia potwierdzone udziałem w dziesiątkach szkoleń, tona przeczytanych książek i to, co sprawdza się na co dzień.

W firmach, w których pracownicy mają liczne kontakty z klientami, kierownicy często wydają przepisy dotyczące ubioru personelu, choć nie istnieje takie pojęcie jak uniform. Dzieje się tak szczególnie w bankach, gdzie właściwym strojem wszystkich pracowników pragnie się podkreślić kompetencje w sprawach finansowych. Nie chodzi o to, by pracownicy byli umundurowani. Chodzi tylko o wyznaczenie wyraźnych granic w wyglądzie pracowników, o to, by czuli się dobrze zarówno we własnym odczuciu, jak i w odbiorze otoczenia. Przynajmniej przy dobrych intencjach zarządzających.

Oto trzy aspekty, które należy wziąć pod uwagę przy kształtowaniu swego wizerunku:

– przedsiębiorstwo, które reprezentujesz;
– osobisty wizerunek;
– sytuacje, w jakich się znajdujemy

Tożsamość firmy

Twój ubiór w dużej mierze zależy od tożsamości firmy, w której pracujesz. Na tożsamość firmy składa się jej profil i sposób, w jaki realizuje swoje cele.

A więc jeśli:

– twoim miejscem pracy jest bank z tradycjami, reprezentujący solidność, powagę, niezawodność, konserwatyzm itd., wtedy odpowiednim przykładowym ubiorem dla kobiety będzie ciemny kostium o nienagannym kroju, kontrastująca z nim biała bluzka i skromne czółenka. Jeśli natomiast twoją firmą będzie dom mody młodzieżowej, to odpowiednim strojem dla zatrudnionej w nim projektantki będą: przyciemnione okulary, koński ogon, kolczyk w uchu, obszerny stój sprawiający wrażenie dużego.
– Ubiór zależy oczywiście od zajmowanej pozycji w hierarchii firmy i statusu pracownika. Trudno byłoby wymagać od praktykanta, żeby miał garnitur tej samej jakości, co członkowie zarządu, podobnie jak nie można żądać od sprzątaczki, żeby przychodziła do pracy w eleganckiej garsonce.

Własny wizerunek

W przypadku budowania własnego wizerunku warto pamiętać o następujących zasadach:
– w przypadku krótko ostrzyżonych włosów – nie tylko u mężczyzn – starannie wygolony kark;
– nieskazitelny kołnierzyk: zanim włożysz bluzkę czy koszulę, dokładnie go obejrzyj;
– czyste okulary;
– nienaganny makijaż, tuszujący wady, a podkreślający zalety twarzy, w każdym przypadku dyskretny;
– ramiona bez śladu łupieżu, zwłaszcza w przypadku ciemnego ubioru;
– czyste paznokcie;
– ubranie leżące bez zarzutu – od stóp do głów, tu pomoże krytyczne spojrzenie przyjaciół;
– przy powitaniu zapięta marynarka. Odnosi się to zarówno do kobiet, jak i mężczyzn, zarówno do jedno -, jak i dwurzędówek. Wyjątek: jeśli pod jednorzędówką nosisz kamizelkę, po przywitaniu możesz jednorzędówkę rozpiąć. Gdy siedzimy, rozpinamy każdą marynarkę i żakiet;
– marynarka powinna być dopasowana do szerokości ramion i tuszy, spódnica i spodnie do tuszy i nóg. Zachowaj obiektywizm!
– rękawy marynarki sięgające nasady kciuka, ukazujące pół do jednego centymetra mankietów koszuli;
– spodnie męskie kończące się u nasady obcasa;
– brak zapachu z odległości większej niż 10 cm, niezależnie od tego, czy jest to twój naturalny zapach czy perfumy;
– ubranie będzie wyglądało bardziej elegancko, jeśli wybierzesz stonowane kolory;
– nie wolno rezygnować z krawata i chusteczki w kieszonce. Powinny one mieć jednakowy wzór i niezbyt jaskrawe kolory;
– podczas rozmów z klientami lub innych zawodowych spotkań nigdy nie zdejmuj marynarki;
– w pracy kobiety nie powinny podkreślać swych powabnych kształtów. Co nie znaczy, że nie mogą się ubierać atrakcyjnie, ale ubranie nie powinno się rzucać w oczy.

Zapraszam na ciąg dalszy.

Anna Urbańska – trener biznesu, neurocoach
www.annaurbanska.pl